ေမေမ…..မငိုပါနဲ႔ေတာ႔

ေမေမ…..မငိုပါနဲ႔ေတာ႔

ေမေမ ေန ေကာင္းလား၊ သားသားေတာ႔ ေနေကာင္းပါတယ္။ သားသားေလ အေမ႔ဗိုက္ထဲမွာ သေႏၶစတည္ခဲ့တာ ရက္အနည္းငယ္သာၾကာေသးေပမယ္႔ ခုဆိုရင္တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ၾကီးထြားလာေနျပီ။

ေမေမဟာ သားရဲ့ မိခင္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သိလိုက္ရေတာ႔ သားသားေလ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ။ တကယ္ပါ။ ျပီးေတာ႔ ေမေမရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာေတြနဲ႔ ေႏွာင္ဖြဲ႔ထားတဲ့ သေႏၶသားျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရလို႔လည္း သားသား ဂုဏ္ယူမိတယ္။ သားဟာ ကမၻာေပၚမွာ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးနဲ႔ ရွင္သန္သြားမဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္မယ္ဆိုတာကို လံုး၀ယံုၾကည္ပါတယ္။


ေမေမ ……သားသား ေမေမ႔ဗိုက္ထဲ ေရာက္ေနတာ တစ္လရွိျပီေနာ္။ သားရဲ့ခႏၶာကိုယ္ဖြဲ႔စည္းပံုးကိုသတိ ထားလာမိတယ္။ ခုခ်ိန္ထိေတာ႔ သားဟာပိစိေကြးေလး ဆုိေပမဲ့ ေမေမေစာင္႔ၾကည္႔ပါ။ အေမ သားေၾကာင္႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မ်က္နွာမငယ္ေစရဘူး။ အင္းေလ……သားကသာေပ်ာ္ေနတာပါ။ ေမေမ႔ကိုၾကည္႔ရတာ တစ္ခုခုမွားေနသလိုပဲေနာ္။ တစ္ခုခုကို စိုးရိန္ေနသလိုပဲ။ ေမေမ႔ကိုၾကည္႔ျပီး ရင္ေမာလိုက္တာ။ စိုးလည္းရိမ္မိတယ္။ ဒါေပမယ္႔ စိတ္ဓါတ္မက်ပါနဲ႔ ေမေမရယ္……….အရာရာဟာ အဆင္ေျပသြားမွာပါ။

ေမေမ႔ဗိုက္ထဲေရာက္ေနတာ(၂)လခြဲ ေတာင္ရွိသြားျပီေနာ္……။ ခုဆိုရင္ လက္ႏွစ္ဘက္လည္း ထြက္လာျပီေမေမရဲ့။ ဒီလက္ေတြနဲ႔ ကစားရလို႔ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ ေမေမရယ္….။

ဒီေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ေမေမဘာျဖစ္လို႔ အရမ္းငိုေနရတာလဲ။ သားကိုေျပာျပလို႔ရရင္ ေျပာျပပါလားေမေမေရ…….ေဖေဖနဲ႔ ေမေမက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေတြၾကတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ဘာျဖစ္လို႔ စကားမ်ားေနၾကတာလဲ။ သားသားေမြးလာမွာကို မလိုလားၾကလို႔လား…။ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အရာမွန္သမွ်ကို သားေလးျဖည္႔ဆည္းေပးသြားမွာပါ။

ေအာ္……ဘာလိုလိုနဲ႔……..(၃)လဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာလဟာ ကုန္ဆံုးသြားခဲ့ျပန္ျပီ။ ဒါေပမဲ့ အေမဟာ အရင္လို ၀မ္းနည္းေနတုန္းပါပဲလား။ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္လာအံုးမလဲဆိုတာကို ေတြးမိတိုင္း သားရဲ့ စိတ္ေတြ အရမ္းရွဳပ္ေထြးေနမိတယ္…ေမေမ။ သားက ေပ်ာ္ေနေပမယ္႔ ေမေမကေတာ႔ ၀မ္းနည္းေနရတယ္ေနာ္။

ဒီအခ်ိန္ဟာ ေမေမအိပ္ေမက် အခ်ိန္အဟုတ္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔ ေမေမ လွဲေနရတာလဲ။ သားမေမာေသးဘူး……ထပ္ေဆာ႔ခ်င္ေသးတယ္……ေမေမ။ ဟင္း……….ဘာၾကီးလဲေမေမ……သားရဲ့အိမ္ထဲကို ၀င္လာတာ။ သားနဲ႔ေဆာ႔ဖို႔ အရုပ္ေလးလားဟင္…..။ ဟာ…….အရုပ္လည္းမဟုတ္ဘူးဘဲ…….။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သားရဲ့ အိမ္ေလးကိုေတာ႔ မဖ်က္ဆီးလိုက္ပါနဲ႔။

ေမေမ အဲဒါသားရဲ့ လက္ေတြေလ…...ေက်းဇူးျပဳ၍ ရပ္ပါေတာ႔။ သားသားနာလြန္းလို႔ပါ။ သားကို ကြယ္ကာေပးပါအံုး ေမေမေရ……..ကယ္ပါအံုး။ သားက ပိစိေကြးေလးပဲရွိေသးတာ။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ဘယ္လိုကာကြယ္နိုင္မလဲ….ေမေမ။ အား…….အား….သားရဲ့ေျခေထာက္ေတြေတာ႔ က်ိဳးကုန္ပါျပီ။

ေနာက္ဆိုရင္ သား ျငိမ္ျငိမ္ေလးပဲ ကစားေတာ႔မယ္။ သားကတိေပးပါတယ္။ ေမေမ႔လို လူသားတစ္ေယာက္က သားသားလို ပိစိေကြးေလးကို ဒီလိုလုပ္တာ အယံုၾကည္နိဳင္စရာဘဲ။ ေမေမေရ……သားေတာ႔ အသက္ မရွင္နိဳင္ ေတာ႔ဘူးထင္ပါတယ္။ ကယ္…..ကယ္….ပါ…….အံုး…..အား။

ေမေမ ဒီလိုရက္စက္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်ခဲ့တာ ခုဆို(၁၇)နွစ္ေတာင္ရွိသြားျပီေနာ္။ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚ ေမေမနာက်င္ ခံစားေနရတုန္းပဲလား။ တိတ္ပါေတာ႔ ေမေမရ……သားေလ ေမေမ႔ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ။ ေကာင္းကင္ဘံုမွာ သခင္ေယရွု နဲ႔အတူ သားေလးေစာင္႔ေနတယ္ဆိုတာကို သတိရေပးပါေမေမ……။ ေမေမမငိုပါနဲ႔ေတာ႔ေနာ္………………………………..။


ဒီေဆာင္းပါးေလးဟာ ဘာသာျပန္ထားတဲ႔ ေဆာင္းပါးေလးပါ။ မေန႔က ကၽြန္မ ECCD မဂဇင္းတစ္အုပ္ကိုဖတ္ျဖစ္ေတာ႔ ဒီေဆာင္းပါးေလးဟာ ကၽြန္မရင္ထဲ ဆို႔သြားသလိုခံစားရလြန္းတာေၾကာင္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ဖတ္ေစခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ လက္အေညာင္းခံျပီး ေရးသားတင္ျပလိုက္တာပါရွင္။

အားလံုးကိုခင္မင္ေလးစားလွ်က္

ဂ်ာမုန္းဒန္